การปรับสมดุลทางจิตใจ

การปรับสมดุลทางจิตใจเกี่ยวข้องกับคุณสมบัติของนักลงทุนเอง ไม่ได้มีความสัมพันธ์โดยตรงกับวิธีการเทรด แต่เป็นส่วนที่สำคัญไม่สามารถขาดได้หรือแม้กระทั่งเป็นปัจจัยที่สำคัญต่อความสำเร็จของนักลงทุน สมดุลคือสภาวะที่ไม่ต่ำต้อยไม่สูงส่ง ซึ่งเป็นสภาวะที่เหมาะสม เช่นเดียวกับคำพูดของฟานจงหยาน “ไม่ดีใจเมื่อมีสิ่งของ ไม่เสียใจเมื่อมีตัวตน” ซึ่งไม่เปลี่ยนแปลงการตัดสินค่าของตนตามความสุขหรือความทุกข์จากภายนอก มีจิตใจที่สงบ ไม่ถือตน ไม่กระวนกระวาย ไม่กลัวในยามวิกฤต และไม่ตกใจในความยุ่งเหยิง นักลงทุนไม่ควรมีทัศนคติที่เกินไปซึ่งประกอบด้วย 3 ประการคือ: 1. ความโลภ 2. ความภาคภูมิใจ 3. ความเฉื่อยชา รวมถึงทัศนคติที่ต่ำต้อย ซึ่งประกอบด้วย 1. ความกลัว 2. ความท้อแท้ 3. ความหมดหวัง และทัศนคติที่ยุ่งเหยิง อันประกอบด้วย 1. ความยุ่งเหยิง 2. ความเสี่ยงโชค 3. การซื้อขายที่หุนหันพลันแล่น 4. การซื้อขายมากเกินไป นอกจากนี้ยังมีสามสภาพทางจิตที่นักลงทุนจำเป็นต้องปรับให้ดี ไม่เช่นนั้นจะขัดขวางความก้าวหน้าในการเทรดของนักลงทุน

สามสภาพทางจิตเชิงลบ

สามสภาพทางจิตเชิงลบที่จะต้องปรับให้ดี ได้แก่: ประเภทแรกคือ "ความโลภ" ซึ่งมักเกิดขึ้นเมื่อ นักลงทุนทำกำไรได้มาก มักจะรู้สึกตื่นเต้น จนกลายเป็นความหยิ่งยโส มีโรคแทรกซ้อนคือความโลภ ความหยิ่งยโสและความเฉื่อยชา ประเภทที่สองคือ "ความกลัว" เกิดขึ้นเมื่อนักลงทุนประสบความล้มเหลวหรือขาดทุน ในช่วงเวลานี้นักลงทุนจะรู้สึกท้อแท้และสิ้นหวัง ประเภทที่สามคือ "ความยุ่งเหยิง" ซึ่งทั้งนักเทรดมือใหม่และมือเก๋ามักจะประสบความรู้สึกนี้ในระยะใดระยะหนึ่ง โดยมีระยะเวลาต่างกัน ในเวลานี้อารมณ์ของนักลงทุนจะครอบงำการกระทำในการเทรด เช่น การซื้อขายมากเกินไปและการตัดสินใจที่หุนหันพลันแล่น จิตใจของนักลงทุนจะยุ่งเหยิง มีการทำเทรดขวาและซ้ายไปมาระหว่างเทรดระยะยาวและระยะสั้น โดยไม่มีเหตุผลชัดเจน

ทัศนคติที่นักลงทุนควรมี

ทัศนคติที่นักลงทุนควรรักษาให้คงที่ 4 ประการ ได้แก่: ประการแรกคือ "การกลับสู่จุดเริ่มต้น" จริง ๆ แล้วหมายถึงการพักผ่อน ซึ่งไม่เพียงแต่เป็นการพักผ่อนทางร่างกาย แต่ยังเป็นการปรับสภาวะจิตใจให้เข้าสู่ระดับเริ่มต้นเหมือนกลับไปที่จุดเริ่มต้นในตลาด นี่คือการที่นักลงทุนจะต้อง 1. พักผ่อนเมื่อเทรดได้ผลดีและตระหนักรู้ถึงสิ่งนี้ 2. พักผ่อนและพิจารณาตนเองเมื่อเทรดประสบภาวะที่ลำบาก ต้องพิจารณาตลาดอีกครั้ง ประการที่สองคือ "ความบริสุทธิ์" ซึ่งหมายถึงการกำจัดอัตตาและความทะนงตน ความทะนงตนของมนุษย์เป็นสิ่งที่ติดตัวมาแต่กำเนิด โดยเฉพาะเมื่อทำเงินได้มากในช่วงเวลาใดเวลาหนึ่ง จำไว้ว่าความทะนงตนสัมพันธ์กับระดับความโง่เขลา คนที่มีความทะนงตนมาก ก็จะมีความโง่เขลามาก ความต่ำต้อยต่อการตลาดนั้นจะไม่ผิดพลาด นักลงทุนควรใช้โอกาสนี้ในการเรียนรู้จากคนอื่น ๆ ที่ประสบความสำเร็จและล้มเหลว ประการที่สามคือ "ความแน่วแน่" ซึ่งจะต้องรักษาจิตใจที่สงบในทุกสถานการณ์ ไม่ว่าจะเป็นในช่วงที่มีโชคดีหรือโชคร้าย เมื่อเผชิญกับความอุปสรรค ในช่วงเวลาที่หมดหวังและน้อยใจ ให้ยืนหยัดและต้องเข้มแข็งเมื่อมีความสุขในความสำเร็จ ไม่สูญเสียตนเอง ประการที่สี่คือ "การขอบคุณ" ซึ่งเป็นทัศนคติที่ต้องเคารพและยอมรับต่อตลาด ความสำเร็จของตัวเองนั้นมีส่วนประกอบจากโชคลาภ นักลงทุนไม่ควรหยิ่งทะนง เมื่อใดที่ได้ผลสำเร็จและมีกำไร ทุกครั้งที่มีความสำเร็จ ย่อมเรียกความภาคภูมิใจ ซึ่งอาจก่อให้เกิดความสูญเสียใหญ่หลวง บางครั้งอาจมากกว่าความสูญเสียที่เกิดจากความผิดพลาดอื่น ๆ นักลงทุนต้องเรียนรู้ที่จะขอบคุณเมื่อประสบผลสำเร็จ และต้องเงียบเมื่อเผชิญกับความยากลำบาก